Σαν καζάνι που βράζει είναι ο κτηνοτροφικός κόσμος της Καβάλας λόγω του ότι φέτος είναι πολύ μειωμένες οι τιμές στα αμνοερίφια
Σαν καζάνι που βράζει είναι ο κτηνοτροφικός κόσμος της Καβάλας λόγω του ότι φέτος είναι πολύ μειωμένες οι τιμές στα αμνοερίφια, ενώ ο πρόεδρος του Συλλόγου Κτηνοτρόφων κ. Νίκος Δημόπουλος χαρακτηρίζει τις τιμές εξευτελιστικές. Μάλιστα αφήνει αιχμές για το κατά πόσο είναι ελληνικά τα αμνοερίφια που κοσμούν τις βιτρίνες των πολυκαταστημάτων ή των κρεοπωλείων…
Στις δηλώσεις του ο κ. Δημόπουλος σημείωσε πως «διαμορφώνει τις τιμές στους παραγωγούς η Αθήνα. Τι πάει να πει η Αθήνα; Δηλαδή παράγω εγώ ένα προϊόν, μού έχει στοιχίσει πέντε δεκάρες και η Αθήνα λέει όχι σού στοίχισε τρεις δεκάρες. Κι εγώ θα το πάρω τρεισήμισι για να βγάλω και μισό ευρώ από αυτό που θεωρώ εγώ ότι σού στοίχισε. Αυτή είναι η λογική. Όταν αυτός που αγοράζει ελέγχει την αγορά και διαμορφώνει και τις τιμές, θα πρέπει εκείνος να παράγει. Σε μερικά χρόνια με τη διαδικασία αυτή τι θα γίνεται, πέρσι πουλούσαμε 5,5 ευρώ περίπου φέτος η τιμή είναι από 4 ευρώ μέχρι 4,60 ανάλογα την ανατομία του ζώου, αυτό σημαίνει ότι στον κρεοπώλη θα πρέπει να είναι πολύ χαμηλότερα η τιμή και όχι μόνο ένα ευρώ, γιατί μπαίνει και ο φόρος κλπ, μιλάμε για την απλή τιμή χωρίς το ΦΠΑ. Η εισαγωγή κρέατος δεν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα όταν δεν υπάρχει βάφτιση. Είναι μεν ένα πρόβλημα αλλά λες αυτοί είναι οι όροι του παιχνιδιού υποχρεωτικά, αν και οι όροι δεν είναι ίσοι. Όταν κάνει κοστολόγιο ένας Ρουμάνος, ένας Βούλγαρος, ένας Σκοπιανός κτηνοτρόφος, επειδή έχει πολύ χαμηλότερο κόστος παραγωγής και φορολογία και εφόδια, όπως ζωοτροφές και φάρμακα, έρχονται εδώ πέρα από τη χώρα τους κι έρχεται με 12 λεπτά. Δηλαδή αυτός ο άνθρωπος σημαίνει ότι έχει πολύ χαμηλότερο κόστος παραγωγής. Αν τα κάνει μια σούμα όλα κι εκείνος στο κιλό έχει ένα κόστος δύο ευρώ και το δώσει δυόμιση κερδίζει. Εμείς εδώ όταν έχουμε ένα κόστος παραγωγής στα 5,5 με έξι ευρώ τουλάχιστον, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να το πουλήσουμε περισσότερο».
ΑΝ ΤΑ ΑΡΜΕΓΑΜΕ
Συμπλήρωσε δε πως «κι είναι αυτό που λέμε κάθε χρόνο και το έχω ξαναπεί ότι αν αποφασίζαμε κάποια στιγμή όλοι όταν γεννιούνται τα μικρά να μην τα κρατήσουμε και αρμέγαμε τα ζώα μας, για τους δύο αυτούς μήνες που κατά μέσο όρο κρατάς τα ζώα, η αξία του γάλακτος που θα παίρναμε είναι διπλάσια από το αποτέλεσμα της πώλησης του κρέατος. Τότε όμως θα είχαμε ένα άλλο πρόβλημα, θα είχαμε υπερπαραγωγή στο γάλα και θα ερχόντουσαν οι μεταποιητές και θα λέγανε έχουμε πολύ γάλα να πέσει το γάλα. Όσο δεν είμαστε οργανωμένοι σε ομάδες παραγωγών αυτό θα υπάρχει πάντα. Θα υπάρχει ο νόμος του ισχυρού. Να παίρνεις μια τιμή να βγάζεις τουλάχιστον τα χρήματα που έχεις δώσει. Γιατί το καλό που έχει η διαδικασία με το κρέας είναι ότι παίρνεις τα χρήματά σου άμεσα. Ενώ στο γάλα περιμένεις ένα, δύο, τρεις, πέντε ή έξι μήνες και πολλές φορές παίρνεις επιταγές και δεν μπορείς να κινηθείς. Ενώ με το κρέας είναι σχεδόν άμεση η πληρωμή. Εκτός αν σκάσει κανένα κανόνι και χάσεις τα χρήματά σου. Παλιά ερχόντουσαν με τα χρήματα στα χέρια οι έμποροι. Με τα χρήματα ζεστά κι αν δεν σου τα έδινε δεν έπαιρνε. Ενώ τώρα με τα Capital Control με την υποχρέωση οι συναλλαγές πάνω από 500 ευρώ να γίνονται μέσω τραπέζης, υποχρεώνεσαι να δώσεις το προϊόν για να πάει ο άλλος να σου βάλει τα χρήματα. Κι αν ο άλλος δεν πάει να βάλει τα χρήματα ή περιμένει να πληρωθεί για να σε πληρώσει, τότε κάηκες».
ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΙΜΗΣ
Αναφορικά με τις διαφορές της τιμής που παρατηρούνται μεταξύ των πολυκαταστημάτων και των κρεοπωλείων, ο κ. Δημόπουλος σημείωσε πως «είναι δυο τρία πράγματα που μπορεί να έχουν συμβεί. Ή τα ζώα αυτά έχουν αγοραστεί με τρεισήμισι ευρώ πριν από ένα ενάμιση μήνα από περιοχές που ήθελαν να δώσουν τα μικρά για να μπορέσουν να αρμέξουν οι άνθρωποι και τα οποία στην ουσία είναι συντηρημένα σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία αλλά δεν θεωρούνται κατεψυγμένα. Ή αυτά τα ζώα έχουν βαφτιστεί, έχουν αγοραστεί από τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία σε πολύ χαμηλές τιμές, ίσως και από πιο πριν από την περίοδο του Πάσχα. Από τη στιγμή που στην ουσία δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί, οι υπηρεσίες είναι ελλιπείς, αυτά θα συμβαίνουν. Αυτό το πράγμα που βλέπουμε φέτος να έχουν καταποντιστεί οι τιμές και να εξευτελίζεται ένα προϊόν, να κάνεις μια προσπάθεια δύο μήνες, μέσα στα κρύα με ένα μέτρο χιόνι να ξεγεννάς τα ζώα σου, να βάζεις στο σπίτι σου πολλές φορές το μικρό γιατί είναι έτοιμο να ψοφήσει και αυτό το προϊόν το οποίο βγάζεις να μην μπορείς να το πουλήσεις τουλάχιστον στην τιμή που θα σου βγάλει τουλάχιστον το κόστος παραγωγής είναι εξευτελισμός».