Ο Φορέας Διαχείρισης μπλοκάρει το έργο επέκτασης του αρδευτικού δικτύου Νέστου σύμφωνα με τον Αντιπεριφερειάρχη Καβάλας Θόδωρο Μαρκόπουλο

Ο Φορέας Διαχείρισης μπλοκάρει το έργο επέκτασης του αρδευτικού δικτύου Νέστου σύμφωνα με τον Αντιπεριφερειάρχη Καβάλας κ. Θόδωρο Μαρκόπουλο, καθώς αντιτίθεται στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και σε κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες. Ο Αντιπεριφερειάρχης σημειώνει με έμφαση ότι το έργο δεν σταμάτησε, πλην όμως οι υποδείξεις του Φορέα εμποδίζουν την πρόοδο του έργου.

Στις δηλώσεις του ο κ. Μαρκόπουλος σημείωσε πως «επειδή είναι ένα μεγάλο θέμα πρέπει να πω ότι πάντα πρέπει να έχουμε κατά νου τη διαφορά της θεωρίας με την πράξη. Στη θεωρία μπορούμε να έχουμε όποιες απόψεις θέλουμε, εν τοις πράγμασοι όμως τα πράγματα τα οποία πρέπει να γίνουν είναι συγκεκριμένα. Και έχουμε δει πολλές φορές θεωρίες να αναπτύσσονται στο θεωρητικό κομμάτι, στην πραγματικότητα όμως η οποία είναι αδήριτη εκείνο που χρειαζόμαστε είναι τα αποτελέσματα. Ερχόμαστε λοιπόν και λέμε το εξής. Ξεκίνησε ένα έργο το οποίο έχει να κάνει με την επέκταση του αρδευτικού δικτύου της πεδιάδας του Νέστου. Το έργο αυτό το έκανε το 1960 ο Νικόλαος Μάρτης, άλλη εποχή τότε, έγινε ένα δίκτυο ανοιχτών αγωγών, στην Ξάνθη δεν κατασκευάστηκε κάτι αντίστοιχο, δεν καλύφθηκε λιγότερο από το 1/3 της πεδιάδας του Νέστου. Κάποτε η Νομαρχία Καβάλας το 2003 πέτυχε να εντάξει το έργο για το κομμάτι που ήταν εκτός, το οποίο επειδή είχε μείνει εκτός είχε σοβαρά προβλήματα από διάβρωση, αλατότητα, δευτερογενή αλάτωση και την ανάπτυξη άλλων παθογενών εδαφολογικών καταστάσεων στην περιοχή».

ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΘΗΚΕ

Κι όπως διευκρίνισε ο κ. Μαρκόπουλος «το έργο εντάχθηκε, περιβαλλοντικά αδειοδοτήθηκε, ο Φορέας Διαχείρισης και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς εξέφρασαν τις απόψεις τους και αποφάσεις λήφθηκαν. Και ερχόμαστε τώρα χρόνια μετά να αντιμετωπίζουμε μια διαρκή κατάσταση την οποία την αποσοβήσαμε μερικές φορές, όπου ο Φορέας Διαχείρισης πιστός στις θεωρητικές του απόψεις, εγείρει όλες τις φορές ένα ζήτημα το οποίο ασχέτως με την ουσία του ζητήματος αυτή καθαυτή οδηγεί σε μία εμπλοκή του θέματος. Δηλαδή ασχέτως το τι λέει, στην πραγματικότητα εκείνο το οποίο πετυχαίνει με τον τρόπο που το διατυπώνει είναι να μπλοκάρει το έργο. Φτάνουμε λοιπόν σήμερα να έχουμε μπροστά μας ένα έργο το οποίο έχει ξεπεράσει το 60%, ένα έργο το οποίο πρέπει να τελειώσει μέσα στην προγραμματική σύμβαση, ένα έργο συμβασιοποιημένο με κατασκευαστές κι όλα εκείνα τα στοιχεία, κι εγείρονται συνεχώς θέματα, με ένα ζήτημα που δεν είναι και ο πιο έντιμος τρόπος, το γεγονός ότι ο Φορέας Διαχείρισης διατύπωσε άποψη το 2007. Η άποψη αυτή όμως σήμερα προχωρά και προσπαθεί με τη νέα άποψη την οποία διατύπωσε να μπλοκάρει το έργο. Και δεχόμαστε ξαφνικά ως κεραυνό εν αιθρία μια επιστολή από τη Διεύθυνση Βιοποικιλότητας του υπουργείου Περιβάλλοντος η οποία λέει στη Διεύθυνση Αδειοδοτήσεων σταματήστε το έργο. Δεν είμαι βέβαιος και ανησυχώ για το αν θα αρχειοθετηθεί αυτή η άποψη ή αν θα διατάξει το σταμάτημα του έργου. Εγώ αν ήμουν στη θέση της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικών Αδειοδοτήσεων θα την αρχειοθετούσα χωρίς δεύτερη σκέψη. Όλα τα άλλα που λέγονται περί αδειών χρήσεως νερού, περί κλειστών συστημάτων, τα κλειστά συστήματα των κλειστών αγωγών αν δεν υπήρχε κατασκευασμένο το δίκτυο κατά τα 2/3 θα μπορούσε να συζητηθεί. Στην Ξάνθη όντως μπορεί να συζητείται γιατί δεν υπάρχει τίποτα κατασκευασμένο».

ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Συμπλήρωσε δε πως «αυτή τη στιγμή όμως ο Φορέας Διαχείρισης με τις θεωρητικές του απόψεις προσπαθεί να μπλοκάρει ένα έργο και εκείνο το οποίο πετυχαίνει είναι δύο πράγματα. Αφενός μεν δημιουργεί ένα μεγάλο πρόβλημα που αν το έργο μπλοκάρει θα είναι προφανές ότι εξαιτίας των δικών τους ενεργειών μπλόκαρε και αυτό θα είναι κάτι που θα τους στιγματίζει ανεπανόρθωτα και καταρρακώνει την όποια αξιοπιστία του Φορέα. Το δεύτερο το οποίο υπαινίχθηκε ότι ο Φορέας θα πρέπει να έχει μια εκτίμηση, μία συνεργασία με τους κατοίκους, τους παραγωγούς εκεί της περιοχής στην οποία εδράζεται και στην οποία λειτουργεί. Εδώ κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ο Φορέας δυστυχώς αναλαμβάνει ένα ρόλο σαν να είναι η κριτική επιτροπή στο «Να η Ευκαιρία» που λέει δεν το κάνατε τόσο καλά, να το κάνατε καλύτερα. Εδώ όμως εκείνο το οποίο πρέπει να τελειώσει είναι το έργο το οποίο το έχουν ανάγκη οι άνθρωποι των οποίων τα χωράφια καταστρέφονται από την αλατότητα. Δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να αναβάλλεται ή να πάει πιο πίσω ή να κινδυνεύσουμε να  διαλυθούν οι συμβάσεις ή να κινδυνεύσουμε να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα. Και αυτό πρέπει να το κατανοήσουν όλοι. Το έργο πολλές φορές κινδύνευσε να σταματήσει, όμως ποτέ δεν σταμάτησε οριστικά πάντα προχωρούσε. Το έργο δεν κινδυνεύει εφόσον δεν ανακληθεί για να ξαναμελετηθούν τα περιβαλλοντικά του, δεν κινδυνεύει από την πλευρά του ότι δεν θα σταματήσει, γιατί ποιος λέει ότι οι ανάδοχοι θα κάτσουν να περιμένουν να ικανοποιηθούν οι απόψεις του Φορέα για τα τσακάλια, τις βίδρες κλπ, όταν ανά 200 μέτρα έχει ανοίγματα κι όταν σε όλες τις περιπτώσεις η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας έχει προτείνει να υποδειχθούν, αν κρίνεται αναγκαίο και άλλα σημεία για το άνοιγμα επιπλέον διόδων. Απλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ο καθένας αναλαμβάνει ένα μεγάλο μερίδιο ευθυνών με τις ενέργειες, τις πράξεις και τις παραλείψεις του».