“Η ακτή της Καλαμίτσας αξίζει γενναίας παρέμβασης” εκτιμά ο ερευνητής της τοπικής ιστορίας Κώστας Παπακοσμάς
“Πενήντα χρόνια πέρασαν από τα εγκαίνια της πλαζ της Καλαμίτσας” δηλώνει ο ερευνητής της τοπικής ιστορίας κ. Κώστας Παπακοσμάς
Πενήντα χρόνια πέρασαν από τα εγκαίνια της πλαζ της Καλαμίτσας. Σύμφωνα με τον ερευνητή της τοπικής ιστορίας κ. Κώστα Παπακοσμά όταν ξεκίνησε η λειτουργία της υπήρχε αντίτιμο εισόδου.
Όπως αναφέρει “Γενέθλια για την ακτή Καλαμίτσας. Τέτοια ημέρα πριν μισό αιώνα, δηλαδή πριν 50 χρόνια στην Καβάλα άνοιγε τις … πύλες της, η Ακτή Καλαμίτσα, η οργανωμένη παραλία από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού, στα δυτικά της πόλης. Το μεγαλύτερο μέρος των έργων στο χερσαίο τμήμα που είχε απαλλοτριωθεί σχεδόν δέκα χρόνια πριν, είχε ολοκληρωθεί. Ένα έργο που κράτησε περί τα 4 χρόνια.
Σύγχρονες λουτρικές εγκαταστάσεις, για την εποχή, με ντουζ, χώρους για την φύλαξη των ρούχων, καταστήματα εστίασης, αναψυκτήρια, ομπρέλες και καθίσματα. Στον τοπικό τύπο υπήρχαν οι σχετικές ανακοινώσεις από τον ΕΟΤ καθώς και το αντίτιμο εισόδου στην ακτή.
Άλλωστε είχαμε επισκέπτες από όλο τον κόσμο για να απολαύσουν την ΑΚΤΗ. Για τους “κοινούς θνητούς” είχε αφεθεί μια μικρή έκταση ακτής μπροστά από το ξενοδοχείο ΛΟΥΣΗ, ενώ συρματοπλέγματα είχαν μπει και μέσα στην θάλασσα ώστε να μην είναι εφικτή η πρόσβαση στο υπόλοιπο τμήμα μέχρι την άκρη της ακτής δυτικά. Η είσοδος γίνονταν από ειδικά τουρνικέ, εκεί όπου είναι σήμερα η κεντρική πύλη. Έτσι εισιτήριο και φράκτης για να είναι περιορισμένη η είσοδος και ουχί ανεξέλεγκτη. Όσα σήμερα ακούγονται ως φυσικά τότε ήταν πρωτόγνωρα. Άρα πλήρωναν οι πολίτες, άφηναν τα ρούχα τους στα ανταλλακτήρια ενώ ομπρέλα και καρέκλα στην παραλία πριν από 50 χρόνια φάνταζε ως περίεργο”.
Η ΑΛΛΑΓΗ
Αυτά στο μακρινό παρελθόν. Δέκα χρόνια μετά το 1984 – 85 η ακτή πέρασε, όσο αφορά την χρήση της, στον Δήμο Καβάλας με χρονοδιάγραμμα τριάντα χρόνων.. “Στα χρόνια της δημοτικής διαχείρισης Λευθέρη Αθανασιάδη η ακτή, χωρίς εισιτήριο εισόδου, απέκτησε και νέες υποδομές και είχε γίνει μια από τις καλύτερες οργανωμένες πλαζ στην Ελλάδα μάλιστα για πολλά χρόνια είχε και την “Γαλάζια Σημαία”. Μέχρι το 2014 ήταν μια ξεχωριστή πλαζ. Βραβεία για την ποιότητα των νερών και για τις υποδομές που είχε. Με την λήξη της παραχώρησης από το ΤΑΙΠΕΔ το 2015 όλα έχουν αλλάξει….
Μετά το 2015 όλα έχουν αλλάξει… Η ακτή ρημάζει και όλοι ζητούν να γίνει κάτι ώστε να αποκτήσει η περιοχή , η ακτή, την χαμένη της αίγλη. Είναι δύσκολο να εξηγήσεις σε κάθε συμπολίτη την περιπλοκότητα της κατάστασης, το ιδιοκτησιακό της ακτής, των κτισμάτων της διαχείρισης. Όλοι απλά θέλουν να αλλάξει όψη .. Έχουν δίκιο , έχουμε δίκιο. Στην εποχή που όλα έχουν αλλάξει με ρυθμούς γρήγορους δεν μπορούμε να .. αλλάξουμε το θαυμάσιο αυτό σημείο;
Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις , βήματα τολμηρά η εποχή όμως ευνοεί τις διεκδικήσεις; . Η ακτή και τα κτίσματα της πρέπει να περάσουν στον Δήμο, ξεκάθαρα. Είναι ουτοπία να περιμένει κανείς από μια “εταιρεία” ή “υπηρεσία” με έδρα την Αθήνα και με ρυθμούς “χελώνας” στην λήψη αποφάσεων να περιμένουμε να “δει” την Καλαμίτσα , τα κτίσματα της, τις κατεστραμμένες της υποδομές. Άλλωστε ένα μεγάλο μέρος των λουτρικών εγκαταστάσεων έχει ήδη απαξιωθεί και αφεθεί στην φθορά του χρόνου. Μήπως θα πρέπει να εξετάσουμε ακόμα και την κατεδάφιση τμήματος των καμπινών; Όταν έγιναν πριν 50 χρόνια άλλες ήταν οι συνθήκες . Υπήρχαν οι λουτρονόμοι η φύλαξη των ρούχων η μεταφορά από μακριά. Σήμερα με την αναδιάταξη των χώρων με τη δημιουργία νέων σημείων αναφοράς ο χώρος πλησίον της ακτής θα πρέπει αναβαθμιστεί και γιατί όχι να δώσουμε .. περισσότερο χώρο στην άμμο που τόσο βάναυσα “εξαφανίσαμε” από την πανέμορφη ακτή” σημείωσε καταληκτικά.